Caliban İstanbul Konseri!

Caliban’ ı izlemek ve izlememek arasında, gündemden ve hafta içi olmasından dolayı gidip gelirken, konser sonrası ‘iyi ki de gitmişim’ dedirten bir sahne ile karşılaşmam, ‘olsun müzik her şeye değer’i uzun bir aradan sonra bana bir kez daha hatırlattı! Yeterince uzatıldığından, lafı kısa kesip hemen konsere geçiyorum.

Ve konser…

Kapı açılışı 21:00 ve sahne 22:00 olan konser tam zamanında başladı.

Jolly Joker sahnesini bilenler bilir, dar ve kısıtlı bir alana sahiptir, ama bu, gecenin az ve tabii bir o kadar coşkulu seyircisi için bir sıkıntı yaratmadı. Tam tersi ortamda var olana ekstra samimi bir hava kattı diyebilirim.

Gelelim ‘Caliban’ a’… Almanya’ da doğma, büyüme biri olarak diyebilirim ki, ben bu kadar sıcak Almanlar görmedim 🙂 Andy (frontman, Andreas Dörner)  bir harikaydı! Ülkede olup bitenlerin farkında olduklarını, ama buraya müzik dostluğu adına biraz eğlenmeye ve eğlendirmeye geldiklerini söyleyerek başlaması, herkesin aklındaki ‘acaba?’ sorusunu unutturmayı başardı.

Konser part I.

Yeni albüm, Ghost Empire’ le dopdolu bir part izledik. Parçalar arası geçişlerde grubun iletişimi ve seyirciyi, her ne kadar başarısız denemeler de olsa :), konsere dahil etmesi oldukça eğlenceli anlar yaşattı.

Konserde Ghost Empire’ dan benim aklımda/kulağımda kalan parçalar, nebel, I am ghost, your song, devil’s night, my vertigo, who we are, king, chaos ve I am nemesis’ den we are the many… Andy’ nin vokali ve Denis’ in clean vokalleri temizdi, tabii playbackte mevcuttu. Enstürmaların hepsinin de sesi konserin her alanından net duyulabiliyordu, kulağınızda akşam sonrası bir kirlilik kalmıyordu kısacası. Ama epeydir benim gibi konsere gidemeyenlerdenseniz gece boyu devam eden bir uğultu kalabiliyordu 🙂 Grubun diğer elemanlarından, Marc’ ı biraz içe dönük buluyordum ki yanılmışım kendisi de oldukça zıplayan, yeri geldiğinde kendinden geçebilen birisiymiş 🙂

Caliban – Devil’s Nigt (Live) // 2014 İstanbul

Grubun tüm, yani izleyebildiğim kadarıyla ki performansı çok doluydu, kendilerini tam anlamıyla sahneye verdikleri, şahane bir akşamdı. Özellikle, we are the many, your song ve tabii ki devil’s night gibi parçalarda sahne tadından doyulmazdı!

Peki ya ortam?

Başta dediğim gibi kalabalık değildi, ama herkesin Caliban’ ı izlemek için geldiği kesindi! Dikkat dağıtıcı, sürekli dibinde bitebilen ‘bira ister misinciler’ de olmasa ortamda rahatsız edici hiç bir unsur yoktu. Dikkatimi çeken bir, iki Alman arkadaş vardı, bira festivalinden fırlamışcasına, kültürden bir parça şapkaları ve askılı kemerleriyle 🙂 onlarda ayrı bir renkti 🙂

Yani kısacası konser şahaneydi, ortam güzeldi. Dünyada her şey mükemmel işlemese de bu müziğe ve içindeki herkese olan sevgi bir yerde hepimize yetiyor…

Umarım Caliban’ ı yine ve yine izleme şansımız olur. Bir de unutmadan, buradan tekrardan konseri organize eden Easternbull’ a da sonsuz teşekkürler…

fotoğraflar

Und Caliban, danke schön 🙂