Günümüzde baya revaçta olan ve çok dinlenen bir tarz oldu Post-Hardcore. Peki Post-Hardcore nedir,nasıl yapılır diye araştıranlar olmuştur elbet içimizde. Metalcore ile en çok karıştırılan tarz olduğunu da belirtmek isterim. Peki cidden nedir bu Post-Hardcore? Herkes için farklı çıkarımlar olabilir buradan. Benim bildiklerim ise tempo olarak Metalcore seviyesine erişebilen bir tür fakat daha melodik,daha yumuşak tonlara sahip bir tarz. Breakdown kullanılmasa da ara geçiş riffleriyle bu açığın da kapatılabildiğini söyleyebilirim. Peki bir Post-Hardcore grubu nasıl olmalıdır? Bu soruya en güzel cevap : Funeral For A Friend‘dir.
Galler çıkışlı olan bu güzide Post-Hardcore grubumuz ilk başlarda Emocore semalarında çok gezinse de adından çok söz ettirecek bir Post-Hardcore grubu olduğunu açıkça belirtmişti.İlk albümleri olan Casually Dressed & Deep In Conversation belki de Post-Hardcore’un temel taşlarındandır.Akla hayale gelmeyecek melodilerle dolu bu albüm,büyük başarılara ulaşabilecek bir grubun piyasaya en güzel atılma şeklini ortaya koymuştur.”Juneau” adlı şarkının video klibiyle başlayan bu yolculuk,10 sene sonra geçtiğimiz günlerde çıkan “Nails” video klibiyle devam ediyor. Bu grupta 10 senede neler değişti diye sormadan edemiyor insan. Nasıl bu hale gelebildiler? Son çıkan “Conduit” adlı albüm neyin nesidir?
“Conduit” albümüyle bu Galler’li dostlarımız bizi Post-Hardcore’un en olgun ve bir o kadar da isyankar semalarına götürüyor. Liriksel açıdan doruklara çıkan Matthew Davies-Kreye aynı zamanda vokalini de ne kadar geliştirdiğini kanıtlıyor. Albüm,zaman zaman kafa sallatabilecek rifflere sahipken,zaman zaman da içimize işleyen melodileri unutturmuyor. Her seferinde daha ileriyi,daha iyi müziği hedefleyen grup,bunu her albümde olduğu gibi bu albümünde de başarıyor.
Bu zamana kadar grup elemanı değişikliklerinden hiçbir şekilde olumsuz etkilenmeyen nadir gruplardan biri olmayı da başarmışlardı ki bu gerçekten başarması zor bir durumdur açıkçası.2008’de Gareth Davis ayrıldığında çok büyük bir değişiklik beklemiyorduk,sonuçta bas gitarlara çok takıldığımız olmuyor. Onun yerine gelen Gavin Burrough ise onun yokluğunu hiç belli bile etmedi bizlere.“Memories And Humanity” albümünden sonra yeni albüm beklediğimiz sıralarda grubun temel taşlarından olan gitarist Darran Smith‘in ayrılması açıkçası beni endişelendirmişti. Acaba yerine kim gelecek derken Gavin Burrough‘un gitara geçip grubun yeni bir basçı arayışına girdiğini öğrendik. Basçı olarak grubu Richard Boucher‘ın dahil olmasından 1 sene sonra “Welcome Home Armageddon” adlı post-hardcore tarihinin belki de en iyi albümü yayınlandı.Evet, Funeral For A Friend hiç kötü bi albüm yapmamıştı ama “Hours” albümünden beri böyle görkemli bir albüme yeltenmemişlerdi.“Sixteen” olsun,“Broken Foundation” olsun ve kişisel favorim olan “Damned If You Do,Dead If You Don’t” şarkısı resmen bir meydan okumaydı diğer gruplara. Funeral For A Friend,ben post-hardcore’un zirvesine oynuyorum demişti Core piyasasına.Bu albüme dinleye dinleye doyamadım gerçekten.tam bu sıralarda grupta tekrar bir ayrılık oldu ve scream vokalleri başarıyla üstlenen davulcu Ryan Richards,gruptan ailevi sebepler dolayısıyla ayrılmıştı. Büyük hayranlarından biri olarak bu sefer cidden umutsuzluğa kapılmıştım. Çünkü gerçekten gruptaki rolü tartışılamazdı bile Ryan’ın! Yerine kim gelir,yerini doldurur mu sorularına tokat gibi cevap gelmişti : Pat Lundy…Pat Lundy kim diyecek olursak Bruce Dickinson‘ın oğlunun solistliğini üstlendiği Britanya‘nın yükselen Metalcore piyasasındaki yıldızlarından Rise to Remain‘in davulcusuydu.Gruba Pat Lundy katıldıktan sonra davulların daha da güçlü olacağından kesinlikle emindim.“Conduit” albümü Pat Lundy’nin ben geldim diye mesaj verdiği albümdür işte.
Eğer bir grup,eleman değişikliklerine rağmen sürekli daha ileriye götürüyorsa müziğini kesinlikle saygıyı hak ediyordur.Lafı çok fazla uzatmadan ben bu grubu hiç dinlemedim ya diyenler için bir liste tasarlayarak yazımıza yavaştan son verebiliriz. Eğer Core dinlemekten zevk alıyorsanız kesinlikle dinlemeniz gereken bir gruptur Funeral For A Friend. 2005 yılında Iron Maiden,boşuna onlara kol kanat gerip onlarla dünyayı turlamadı ya! Bruce Dickinson’ın da onlar için dediği gibi : “Onlar bizim hayranımız,biz de onların hayranıyız”
Dinlenilmesi Gereken Funeral For A Friend Şarkıları
Juneau
Escape Artists Never Die
Red Is The New Black
Waking Up
All The Rage
Streetcar
Roses For The Dead
Monsters
History
The Great Wide Open
Walk Away
Rules And Games
Kicking And Screaming
Waterfront Dance Club
Serpents In Solitude
Front Row Seats To The End Of The World
Sixteen
Aftertaste
Damned If You Do,Dead If You Don’t
Broken Foundation
Spine
The Distance
Nails
Death Comes To Us All
Grey
Elements
Yazıma son verirken okuyan herkese canı gönülden teşekkür ederim.Güzel müzikler asla kulağınızdan eksik olmasın.Şunu asla unutmayalım ki çalıştıkça ve azim ettikçe her şey başarılabilir. Galler gibi ufacık,tam anlamıyla ülke olamamış bir bölgeden böylesine harikulade bir grup çıkabildiyse müzik için her zaman umut vardır.Yakın zamanlarda ülkemizde de böylesine gruplar görebilmek dileğiyle…
Funeral For A Friend’in Son Videosu Nails Sizlerle!
