Ee bir miktar zaman geçti tabii, şimdi dolu dolu döndüm biriktirdiklerimle haliyle. Öncelikle karın Ankara’ya hala kış mevsiminde olduğumuzu hatırlatmasıyla dağılan bahar (!) havası kasvete ittikçe beni, pek de sıradan kişileri dinlediğim söylenemez tabii ki. Soğuğunun keskinliğinden mi adının çekiciliğinden mi bilinmez; bağlı olduğu İzlanda müzik kolektifi BC (Bedroom Community) imzasıyla 2012 yılında çıkardığı ‘Disquiet’ adlı debut albümüyle, kişiyi özüne daha da bi yaklaştıran Paul Corley, aslen bir Amerikalı olup çeşitli alanlarda (bestecilik, seslendirme, kayıt, ses mühendisliği vb) kafa patlatma, bilek yorma ve eser verme çalışmalarını sürdürmektedir. Kendisi hakkında internet üzerinde de fazla ize rastlamamakta olup –belki de henüz- kendi çapında bir hayran kitlesine sahip, sakince hayatını devam ettirmektedir. Albüme göz atacak olursak, dört parça ile karşılaşıyoruz. Albümle aynı adı taşıyan ‘Disquiet’ benim favorim. Replay tuşuna olan inancımı arttıran parçadır zira kendisi. Yaklaşık olarak 15 dakika süren şarkıyı üst üste ne kadar dinlediğimi hatırlamıyorum, boşlukları siz tamamlayın. Sabahları işe gittiğim servis aracının hız tutkunu, aceleci ve pervasız şoförünün asık yüzüne bile katlanabiliyorum üstelik! ‘She Is The Ground’ var bi de; sıfatların betimlemede yetersiz kalacağı türden, ıssız, sır dolu, bohem yüklü, derin ve temiz… Bir halk otobüsünde birlikte seyahat etmek zorunda kalan yolcuların hepsinin zihninden geçenler varken, hiçbiri benzemez ya hani birbirine, saklı hayatlar diyoruz biz buna; hani an gelir de bütünselliği sağlarken bedenin, yaşadığın ruhsal karmaşa/kargaşa bulandırır da zihnini akıllıca adım adamaz, doğru-dürüst düşünemez, karar veremezsin ya, işte tam da o kıvamda kendisi. Soyut müziğe farklı bir boyut kazandıran piyano tuşlarından ambient havasını koklamanın pek mümkün olduğu, hafiften elektronik tınılara nispeten daha çok rastladığınız ‘Dialogue and Passing Judgement’ ve ‘Narrow’ ile dikilen tüyleri indirme vakti geliyor. Daha bi huzur… Dinledikçe aynı komünite üyeleri Sruli Recht, Lawrence English, en çok da Valgeir Sigurosson havası sezmek mümkün. Zira, Paul kendi de –doğrularcasına bunu- tüm ekip arkadaşlarıyla ortak karar verdikleri notalara basmayı uygun gördüğünü belirtiyor. Şimdilik benden bu kadar, ahali. Sözün bittiği, müziğin başladığı yerdeyiz. Keyifli dinlemeler, efendim!
Şarkı Listesi:
– She Is The Ground (08:34)
– Narrow (09:02)
– Dialogue and Passing Judgement (11:39)
– Disquiet (14:12)
